Φαγητό: ”O χειρότερος μου εχθρός. . .”
07:00 Ξυπνάει, πίνει γρήγορα ένα φλιτζάνι πράσινο τσάι χωρίς ζάχαρη, ντύνεται και φεύγει για την δουλειά. Ακούει την κοιλιά της να γουργουρίζει από την πείνα αλλά προσπαθεί να το αγνοήσει και έτσι πίνει ένα δεύτερο φλιτζάνι πράσινο τσάι.
14:00 Μεσημέρι, και η ίδια επιστρέφει σπίτι για το μεσημεριανό διάλειμμα και φτιάχνει ένα φλιτζάνι σαλάτα με 1 αυγό και προσπαθεί να φάει όσο πιο λίγο γίνεται.
15:00 Επιστρέφει στη δουλειά και πίνει ένα αναψυκτικό Zero (για να μην καταναλώσει άλλες θερμίδες), ελπίζοντας ότι θα μειώσει έστω και λίγο την πείνα της χωρίς να καταναλώσει θερμίδες.
17:00 Αποφασίζει να φάει για απογευματινό ένα μικρό μήλο μαζί με τον καφέ της (εννοείται χωρίς ζάχαρη ).
18:00 Είναι ώρα να σχολάσει, μαζεύει τα πράγματά της και φεύγει απευθείας για Pilates για να «κάψει λίγες θερμίδες», παρόλο που την καταβάλει αδυναμία και γενικότερα κούραση.
21:00 Βρίσκεται σπίτι, παρακολουθώντας τηλεόραση και τρώγοντας κομματάκια από σέλινο και καρότο.
00:00 Εχει πάει μεσάνυχτα και ο πόνος στην κοιλιά της είναι αφόρητος! Έτσι αποφασίζει να πάει για ύπνο για να ξεχάσει το πόσο πολύ πεινάει.
Ξυπνάει την επόμενη μέρα, και η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Πεθαίνει από την πείνα, αλλά νιώθει περήφανη που δεν είναι πλέον το παχουλό κορίτσι του σχολείου που όλοι κορόιδευαν. Τώρα είναι περήφανη που μπορεί να πει «ΟΧΙ» στο φαγητό, ενώ όλοι οι άλλοι τρώνε όταν πεινάνε. Αισθάνεται ωραία που είναι διαφορετική, δεν την ενδιαφέρει που αρνείται να δώσει στο σώμα της την ενέργεια και τις βιταμίνες που χρειάζεται για να λειτουργήσει.
«Είσαι πολύ λεπτή», «Έμεινες πετσί και κόκκαλο», «Εάν συνεχίσεις έτσι θα πεθάνεις». Απολαμβάνει να ακούει αυτούς τους ισχυρισμούς και αυτά τα σχόλια αφού την κάνουν να νιώθει ξεχωριστή και μοναδική!
Αυτά λοιπόν είναι όσα συμβαίνουν στο μυαλό μιας νεαρής κοπέλας που πάσχει από διατροφικές διαταραχές. Φοβάται να φάει, φοβάται να αφεθεί και ο μεγαλύτερος της φόβος γίνεται η ζυγαριά. Φοβάται να χάσει τον έλεγχο, το να πεινάει της δίνει το αίσθημα της ικανοποίησης, της ασφάλειας και του ελέγχου. Παράλληλα, το σώμα της είναι εξαντλημένο, υποφέρει από υποσιτισμό, αφού δεν λαμβάνει την απαραίτητη ενέργεια και τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται για τις βασικές του λειτουργίες. Στην πραγματικότητα λατρεύει το καλό φαγητό, αλλά φοβάται ότι αν ξεκινήσει να τρώει κανονικά θα βάλει βάρος.
Είναι δυστυχισμένη. Νιώθει αδύναμη και το στομάχι της γουργουρίζει την περισσότερη διάρκεια της ημέρας. Χρειάζεται πολύ σκληρή δουλειά, ψυχική δύναμη αλλά και σωστή καθοδήγηση για να ξεπεράσει κανείς τη νόσο της νευρικής ανορεξίας ή οποιασδήποτε άλλης διατροφικής διαταραχής.
Το να είναι κανείς υγιής και να διατηρεί ένα υγιεινό τρόπο ζωής περιλαμβάνει κάτι περισσότερο από το να τρώει λαχανικά και φρούτα, γαλακτοκομικά χαμηλά σε λιπαρά και άσκηση. Το να είσαι υγιής δεν φτάνει μόνο να έχεις ένα υγιές σώμα, αλλά πρέπει να κάνεις και υγιείς σκέψεις.
Το να σκέφτεσαι και να ακολουθείς ένα υγιεινό τρόπο ζωής είναι επιλογή! Από ΕΜΑΣ εξαρτάται το πως θέλουμε να ζήσουμε, ΕΜΕΙΣ ελέγχουμε τις σκέψεις μας και κατά συνέπεια τις πράξεις μας.
ΕΣΥ λοιπόν τι επιλέγεις?
Ελεάνα Λιασίδου
Κλινική Διαιτολόγος – Διατροφολόγος, MSc